Książka jest gruntownym przeglądem formacji nacjonalistycznych w Polsce przedwojennej, w czasie wojny i tuż po wojnie na szerokim tle porównawczym. Omawia poglądy polskich nacjonalistów na podstawowe zagadnienia polityczno-ustrojowe, geopolityczne, narodowościowe, cywilizacyjne, gospodarcze, społeczne, a nawet historiozoficzne.

Głównym pytaniem zawartym w książce jest, czy i w jakim stopniu polski nacjonalizm był adekwatny do ogromu wyzwań wynikających z geopolitycznego położenia naszego kraju między imperializmem sowieckim a niemieckim? Czy rozwiązania proponowane zarówno przez zwolenników idei "Katolickiego Państwa Narodu Polskiego", jak i inne ugrupowania, a w szczególności neopogańską Zadrugę, opierały się na realnych przesłankach, oraz czy miały szanse na realizację i akceptację Polaków?  

Bez względu na realność rozwiązań proponowanych przez rodzime formacje nacjonalistyczne, uderza w nich jedno - brak zakusów totalitarnych, jakiejkolwiek nienawiści czy nawet niechęci do innych nacji.